Reportaż to dokładny opis zaistniałych faktów. Zgodnie z definicją jest on ściśle określonym i niełatwym gatunkiem, w którym dziennikarz opowiada o jakichś konkretnych, niedawnych wydarzeniach albo fascynujących osobach. W tym artykule wymienimy, jakie są reportaże w mediach. Co więcej, wyjaśnimy czym ogólnie powinny charakteryzować się takie publikacje.
Cechy profesjonalnego reportażu
Najważniejszy element to oczywiście bezstronność. Autor musi być w stu procentach obiektywny w ukazywaniu pewnej sytuacji. Nie może nikogo oceniać, oczerniać ani przedstawiać nieprawdziwych wiadomości. Rzetelność to tutaj słowo klucz. Wszelkie pomyłki, przekłamania itp. absolutnie nie są mile widziane. Wybrana tematyka powinna być opowiedziana w taki sposób, aby w pełni nakreślić wszystkie szczegóły. Tylko wtedy reportaż okaże się dla odbiorców źródłem bardzo przydatnej wiedzy. Co więcej, nie może zabraknąć w nim odpowiedniego i zachęcającego wstępu, intrygującego rozwinięcia i niezwykle przemyślanego zakończenia.
Reportaże w mediach – rodzaje
Dzieli się je głównie ze względu na użyte środki przekazu. Mamy więc reportaże prasowe, radiowe oraz telewizyjne (filmowe). Ten trzeci typ jest najczęściej spotykany i najłatwiej trafia do wielu odbiorców (widzów). Więcej o nim opowiemy poniżej. Najpierw jednak nadmienimy, iż klasyfikacja związana jest również z treściami, jakie są bezpośrednio przedstawiane.Tutaj najbardziej znane są reportaże wojenne (opisujące działania dotyczące konfliktów zbrojnych w niektórych rejonach świata), a także społeczne, podróżnicze, sportowe albo obyczajowe.
Jak zrealizować dobry reportaż telewizyjny?
Na koniec zatrzymajmy się jeszcze przy reportażach filmowych. Muszą one zawierać bardzo ciekawe informacje oraz odpowiedzi na wiele zadanych pytań. O takich ważnych cechach gatunku, jak rzetelność i bezstronność już wspominaliśmy. Są one nieodłącznymi częściami. Ważne także, aby wszystkie wyświetlane się reportaże w mediach telewizyjnych dokładnie pokazywały całą historię. Osobista opinia dziennikarza jest co prawda w pewnym stopniu dopuszczalna, jednak nie może nigdy zdominować pierwszego planu. Chodzi o to, aby widz był „przykuty do ekranu” (od początku do końca zaintrygowany opowieścią) oraz otrzymał jakąkolwiek szansę wyrobienia własnego zdania na dany, często dość trudny, skomplikowany i delikatny temat (na podstawie tego, co właśnie obejrzał w telewizji). Przykłady takich profesjonalnych reportaży można znaleźć w programie UWAGA!.
